Kto powinien zostać patronem sali edukacyjnej w Muzeum Żydów Mazowieckich?

Muzeum składa się nie tylko z dwóch sal wystawowych, ale także z zaplecza konferencyjno – dydaktycznego, w tym sali edukacyjnej. Jak powiedział na piątkowej konferencji prasowej dyrektor Muzeum Mazowieckiego, któremu podlega Muzeum Żydów Mazowieckich najwyższy czas, by sala edukacyjna miała swoją nazwę. Powstał więc kłopot, jak ją nazwać? Obecni na konferencji – dyrektor Leonard Sobieraj, kierownik Muzeum Żydów Mazowieckich, Mariusz Wojtalewicz oraz jego zastępca Rafał Kowalski zaproponowali trzech kandydatów, których imię mogłaby nosić sala edukacyjna.

Propozycja nr 1 - Kazimierz Askanas

Adwokat i działacz regionalny żydowskiego pochodzenia, urodzony w Płocku w 1909 roku. Ukończył Gimnazjum im. Władysława Jagiełły w naszym mieście. Wykształcenie prawnicze zdobył na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie uzyskał doktorat na Uniwersytecie w Toruniu. Karierę prawniczą związał jednak z Płockiem, gdzie zapoczątkował działalność palestry adwokackiej. Był bardzo zaangażowany w sprawy regionu płockiego. Pełnił obowiązki prezesa oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego, a także sprawował funkcję wiceprezesa Towarzystwa Naukowego Płockiego. To z jego inicjatywy powstały „Notatki Płockie”. Wśród jego prac najsłynniejszymi są „Sztuka Płocka” oraz „Brązowe Drzwi Płockie w Nowogrodzie Wielkim”. Zmarł w 1994 roku.

Czytaj także: Muzem Żydów Mazowieckich w Płocku otwarte [ZDJĘCIA]

Propozycja nr 2 – Rodzina Themersonów

Zapewne nazwisko Themerson, za sprawą Transgenicznego Festiwalu „Skarpa” kojarzy się płocczanom ze Stefanem Themersonem. Tymczasem, nie można zapomnieć o ojcu tego awangardowego artysty – Mieczysławie Themersonie. Był to bowiem lekarz, urodzony w żydowskiej rodzinie w 1871 roku w Płocku, ale także, co zaskakujące w zestawieniu z tym zawodem, autor sztuk teatralnych oraz utworów pisanych prozą. Mieczysław Themerson, ówcześnie żyjącym płocczanom dał się poznać jako medyk z powołania, który bezinteresownie niósł pomoc biednym. O synu Mieczysława Themersona – Stefanie, urodzonym w Płocku w 1910 roku, można pisać wiele. Jest bowiem znany ze swoich prac literackich, niekiedy o charakterze filozoficznym czy z awangardowych filmów. Razem z żoną Franciszką realizował je przy użyciu skonstruowanego oryginalnego urządzenia, umożliwiającego fotografowanie przedmiotów umieszczonych na przeźroczystej kalce, klatka po klatce. Zmarł w 1988 w Londynie.

Czytaj także: Co nas czeka podczas XV Pikniku Europejskiego [PROGRAM]

Propozycja nr 3 – Feliks i Dawid Tuszyńscy

Bracia Tuszyńscy przyszli na świat w artystycznej, żydowskiej rodzinie. Dawid urodził się w 1915 roku w podłódzkich Brzezinach, skąd ich rodzina przeniosła się do Płocka, gdzie w 1922 roku przyszedł na świat Feliks. Dawid Tuszyński był jednym z najwybitniejszych na świecie przedstawicieli miniatorstwa. Jego czarno-białe i kolorowe miniatury zadziwiają precyzją rysunku wykonanego cienkim piórkiem i czarnym tuszem. Największym jego dziełem jest cykl ponad 120 ilustracji do Księgi Psalmów Dawidowych. W tym cyklu rysunek związany z treścią psalmów tworzą maleńkie litery układające się w słowa poszczególnych psalmów. Starszy z braci mieszkał w Płocku do 1937 roku. Następnie wyprowadził się do Łodzi, by zgłębiać sztuki plastyczne. W trakcie wojny brał udział w bitwie o Kutno i w obronie Warszawy. W 1947 roku wyjechał do Francji, gdzie kontynuował studia artystyczne. Zmarł w Paryżu w 2002 roku. Jego młodszy brat Feliks, również artystycznie uzdolniony, mógł swój talent pokazać światu dużo później. Gdy miał 17 lat wybuchła II wojna światowa. W 1941 został umieszczony w łódzkim getcie, które zostało zlikwidowane w 1944 roku. Wówczas jego mieszkańców umieszczono w obozie w Oświęcimiu. W 1945 roku został przewieziony do obozu pracy w Niemczech. Po wojnie, po pięciu latach leczenia w szpitalach i sanatoriach w 1950 roku osiadł w Australii. Nie mógł całkowicie poświęcić się malowaniu, bo łączył naukę z pracą zarobkową. Dopiero po przejściu na emeryturę, w latach 80-tych mógł w pełni zająć się sztuką. Wtedy zyskał też największe uznanie.

Jak przyznali dyrektor oraz kierownicy Muzeum Żydów Mazowieckich, te propozycje są efektem burzy mózgów, jaką przeprowadzili przed ogłoszeniem plebiscytu na nazwę sali edukacyjnej. Jednakże, jak zapewniają, są otwarci również na propozycje mieszkańców.

Która propozycja najbardziej Wam się podoba? A może macie jeszcze inne pomysły? Wszystkich, którzy chcą przyłączyć się do wybierania nazwy sali edukacyjnej zachęcamy do przesyłania swojej opinii na adres [email protected], w tytule maila wpisując „Sala edukacyjna”. Napiszcie, która z propozycji podoba się wam najbardziej. Jeśli macie swoje pomysły chętnie je poznamy. Wszystkie opinie przekażemy Muzeum.