Ruiny pałacu w Chocianowie koło Polkowic robią wrażenie. Za czasów świetności był piękną rezydencją kilku rodów

Odwiedzając Dolny Śląsk, zwłaszcza w poszukiwaniu zamków i pałaców, z których słynie nasz region, warto zajrzeć do Chocianowa. Przy głównej drodze (DW 331) tego niewielkiego miasteczka w powiecie polkowickim stoi popadający w ruinę pałac.

Obiekt można oglądać jedynie z zewnątrz, ponieważ jest w prywatnych rękach, a wejście zostało ogrodzone płotem.
Mieszkańcy mogą korzystać jedynie z przypałacowego parku, który przeszedł gminną rewitalizację i jest miejscem wypoczynku.
Do dziś nie zachowało się wiele zdjęć pałacowego wnętrza. A szkoda, po prawdopodobnie były wyjątkowe, zwłaszcza sala balowa z filarami i kominkami, które zdobiły sceny mitologiczne. Piękno i bogactwo w pałacu można sobie wyobrazić na podstawie zdjęcia pochodzącego z książki „Alt-Schlesien: Architektur, Raumkunst, Kunstgewerbe" z 1913 roku (publikacja znajduje się w archiwum Dolnośląskiej Biblioteki Cyfrowej).

Historia pałacu w Chocianowie sięga XIII wieku. Na rozkaz księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I Surowego, zbudowany tam zamek stał się siedzibą książąt legnickich.
W kolejnym wieku budowla trafiła w ręce niemieckiej rodziny Dornheinów jako lenno, a potem szybko zmieniała właściciela. W Chocianowie swoją rezydencję mieli:

• Nostitzowie,
• Stoschowie,
• Dohnowie.

W XVIII wieku, kolejny właściciel, Melchior Gotlob przebudował zamek na barokową rezydencję. Założono wówczas park pałacowy, a obok pałacu powstały dwie oficyny. W XIX wieku zamek poddano restauracji, kolejna miała miejsce w latach 1937-1939.

Niestety, II wojna nie oszczędziła pałacu w Chocianowie. Pod koniec działań wojennych pałac częściowo spłonął, popadając odtąd w coraz większą ruinę. W 1954 roku obiekt został zabezpieczony.
Od 1997 roku pałac ma prywatnego właściciela, który deklarował odbudowę zabytku. O dawna nie trwają tam żadne prace.