Powódź w Płocku - 40 lat temu woda siała spustoszenie na Radziwiu i zalała ponad 5 tys. budynków. Tragedia tysięcy mieszkańców

Rok 1982 kojarzy się wielu płocczanom z powodzią, która nawiedziła wtedy miasto. Dokładnie 8 stycznia 9-metrowa fala przedarła się przez wały ochronne, zatapiając domy i grunty. Ewakuowano wtedy ok. 15 tysięcy osób.

Walkę ze skutkami powodzi prowadzono na zbiorniku wodnym we Włocławku i terenach przyległych przez ponad 2 miesiące (do 10.03.1982).

Lodowy zator zaczął się formować w m. Skoki już 4 stycznia 1982 roku. W związku z zagrożeniem powodziowym w wyznaczonych miejscach zaczęto gromadzić piasek, worki i pochodnie. 7 i 8 stycznia poziom wody ciągle rósł.
Wraz z rozwojem sytuacji, 8 stycznia zaczęto ewakuację ludności i mienia z obszarów zagrożonych zalaniem. Wdarciu się wody na ląd próbowano zapobiec w Duninowie i na wysokości zapory Brwilno-Popłacin - niestety bezskutecznie. Powódź objęła wtedy również Radziwie, a 9 stycznia ogłoszono stan klęski żywiołowej. Ewakuowano prawie 15 tysięcy osób i ponad 12 tysięcy zwierząt z 2230 gospodarstw.

Pod wodą znalazło się ok. 2% ówczesnego województwa płockiego (ponad 10 tysięcy hektarów ziemi i ponad 5 tysięcy budynków). Utonęło wiele zwierząt, a Płocka Stocznia Rzeczna, Państwowe Zakłady Zbożowe, magazyn i port Warszawskiej Żeglugi, baza STW, magazyn Polmo, zakład remontowo-budowlany, Kuratorium Oświaty i Wychowania zostały zalane. Wykoleił się też pociąg Brodnica-Kutno, a w wyniku wypadku 115 osób odniosło obrażenia. Lista skutków tego kataklizmu jest niestety długa…

Akcje lodołamania prowadzono od m. Skoki i Duninów już od 31 grudnia 1981 roku. Do 4 stycznia 1982 r. wykonano rynnę o szerokości 500 metrów na długości ok. 7 kilometrów. Nie przyniosło to jednak zamierzonego efektu.
Do drugiej akcji przystąpiono 10 stycznia 1982 roku. W sumie na zbiorniku pracowało 11 lodołamaczy (w tym jednostki z Tczewa i Związku Radzieckiego).