Wisła Płock. Podsumowanie sezonu 2021/22. Oceniamy naszych zawodników!

Opisanie minionego sezonu Nafciarzy w kilku słowach jest niemalże nierealne. Mieliśmy wiele okresów, w których prezentowaliśmy się różnie. Przejdźmy zatem przez nie wszystkie po kolei. Na początek zmagań obserwowaliśmy dwie twarze Wiślaków - rycerzy z niezdobytej płockiej twierdzy, a także zagubionych i wypłoszonych chłopców do bicia poza domem. W pewnym momencie wyjazdowe fatum stało się tak wiele, że będący ostatni w tabeli Górnik Łęczna był w stanie odrobić dwie bramki straty i z meczu, w którym prowadziliśmy 2:0, ostatecznie wróciliśmy pokonani 2:3. A u siebie? U siebie zagrażaliśmy najmocniejszym - zremisowaliśmy po pięknym spotkaniu z Rakowem Częstochowa i pokonaliśmy Pogoń Szczecin. Takim stan rzeczy trwał niemalże przez całą jesień, chociaż pod koniec listopada udało nam się przełamać i wygrać z Wartą na wyjeździe. Po nowym roku przyszła pora na zimowe przygotowania, w których nasza gra momentami wyglądała naprawdę bardzo dobrze i chociaż były to tylko mecze sparingowe, można było mieć nadzieję, że w piłkarską wiosnę wejdziemy z buta. Tak się jednak nie stało. Zaczęliśmy od słabego meczu w Radomiu, następnie runęła nasza twierdza i po trzech porażkach z rzędu posadę trenera stracił Maciej Bartoszek. Opinie na ten temat były różne. Trener miał wielu swoich zwolenników, na co zresztą zapracował solidną jesienią, nawet pomimo wpadek poza Płockiem. Nim został ogłoszony nowy szkoleniowiec, Nafciarze w pięknym stylu rozbili Górnik Łęczna. Przyjście Pavola Staňo również okraszone zostało zwycięstwem i to na wyjeździe z Jagiellonią. Może rozmiary były minimalne, bo wygraliśmy tylko 1:0, to nikt nie miał wątpliwości, że przy lepszej skuteczności bylibyśmy w stanie rozgromić rywala. Niestety, nie poszliśmy za ciosem i w drugim spotkaniu przegraliśmy ze Śląskiem 1:2, mimo prowadzenia do przerwy. Następnie byliśmy świadkami zmiennych nastrojów - graliśmy dobrze, graliśmy źle i tym razem bez znaczenia na miejsce rozegrania spotkania. Po zwycięstwie w Krakowie nad Wisłą 4:3 kibice wierzyli, że końcówka będzie również udana, bo i kalendarz nie wskazywał na kłopoty, a jednak zaliczyliśmy trzy potworne spotkania z Bruk-Betem Termalicą, Wartą i Cracovią, które pozostawiły sporą rysę na tej części sezonu, ale, na szczęście, w ostatniej kolejce w ładnym stylu pokonaliśmy Stal Mielec. Taki szalony i zakręcony był właśnie zakończony sezon 2021/22.

Po każdych rozgrywkach zawsze fajnie jest się pobawić i ocenić to, co mogliśmy obserwować przez cały rok. Wybraliśmy kilka kategorii, z których wybraliśmy, naszym zdaniem, najlepsze momenty. Wskażcie, czy zgadzacie się z naszym werdyktem i pomóżcie wybrać te naprawdę najlepsze!

Najładniejsza bramka
Bramek w minionym sezonie Wisła zdobyła 48. Wiele z nich było ładnych, zdarzyły się też przypadkowe, ale z wyborem najładniejszej trójki, naszym zdaniem, nie mieliśmy problemu. Zebraliśmy coś w zasadzie z każdego gatunku "ładnego gola", by trafić w gusta wszystkich fanów.

• Damian Rasak z Lechią Gdańsk (1:0) - Początek spotkania. Rzut wolny z 30 metrów i krótkie rozegranie Tomasika do Rasaka. Co będzie dalej? Długa wrzutka w pole karne w drugie tempo? Przeciągnięcie kilku metrów i próba zagrania? Nie! Potężne uderzenie prosto w okienko, które rozgrzało zebranych na stadionie fanów w tamten zimowy wieczór!
• Mateusz Szwoch z Górnikiem Łęczna (3:1) - Gdy w 10. minucie, będąc na swojej połowie, Mateusz Szwoch przyjmował piłkę, nikt na stadionie nawet nie myślał, że niespełna dziewięć sekund później będziemy mogli wspólnie z Mateuszem świętować zdobycie bramki. Szwochinho najpierw odwrócił się z piłką, mijając dwóch rywali, a następnie przebiegł aż do pola karnego przeciwników, skąd oddał strzał i zdobył bramkę!
• Łukasz Sekulski z Górnikiem Łęczna (3:1) - Są bramki, w których nazwisko strzelca nie jest aż tak istotne, jak asystującego. Tak jest właśnie w tym przypadku. Rafał Wolski dostał piłkę, z którą był w stanie minąć pięciu rywali Górnika. Wdarł się w szesnastkę prawą stroną i na sam koniec wyłożył piłkę do Sekulskiego, który bez problemów wpakował ją do siatki. Rzekło się mówić w takim przypadkach, że 99% bramki należy do asystującego i trudno zaprzeczyć. Ten mecz w ogóle obfitował w piękne trafienia, a i trzecia bramka Nafciarzy - Wolskiego - również mogłaby się znaleźć w tym zestawieniu.

Najlepszy zawodnik
Piłka nożna to sport drużynowy, ale bez indywidualności żaden zespół nie jest w stanie osiągnąć nic wielkiego. W zasadzie tutejsze głosowanie można by pominąć, ponieważ kibice przez cały sezon wybierali najlepszego zawodnika w głosowaniu na "Nafciarza Sezonu" za pośrednictwem Twittera, ale, dla formalności, przeprowadzimy głosowanie również tutaj.

• Łukasz Sekulski - Najlepszy strzelec zespołu, który nieraz w pojedynkę ciągnął naszą drużynę w ofensywie, zwłaszcza, gdy nic nie wychodziło. Potrafił zrobić coś z niczego, co przełożyło się na 13 bramek w sezonie i to bez wykonywania rzutów karnych!
• Krzysztof Kamiński - Prawdopodobnie najbardziej równy ze wszystkich naszych zawodników. Tak jak Sekul ratował nas i zdobywał ważne bramki, tak Kamyk dorzucał jeszcze interwencje, nawet gdy z przodu nie chciała wpaść żadna bramka. Nie bez powodu został zresztą, podobnie jak poprzednik, nominowany do tytułu Bramkarza Sezonu całej PKO Ekstraklasy.
• Mateusz Szwoch - Zdajemy sobie sprawę, że wstawienie kogokolwiek obok powyższej dwójki mija się z celem, ale założyliśmy sobie, że w każdej kategorii zaprezentujemy po trzy typy. Dlaczego akurat Szwoch? Największa ilość występów świadczy o tym, że najrzadziej znajdował się pod formą i to bez znaczenia, który trener nas prowadził. Ponadto Mateusza wybraliśmy jako zawodnika rundy jesiennej, stąd postanowiliśmy zrobić mu miejsce na podium.

Największe rozczarowanie
Niestety, nie może być tylko cukierkowo i również należy wskazać zawodników, którzy w tym sezonie nie spisali się najlepiej. Nie chcemy tutaj mówić o najgorszych zawodnikach, ale bardziej o tych, wobec których należało mieć większe nadzieje niż to, co ostatecznie zaprezentowali nam na murawie. Zaznaczmy, że Luka Šušnjara został pominięty celowo.

• Patryk Tuszyński - Nikt nie oczekiwał, że nagle stanie się rasowym snajperem i będzie ładował kilkanaście bramek, ale jednak po sześciu golach w tamtych rozgrywkach, można było mieć nadzieję chociaż na kilka trafień. Tak się jednak nie stało. Tuszyński został daleko w tyle za konkurencją w ataku. Pojawiał się na boisku dość często, ale przeważnie niewiele to nam dawało. Ostatecznie zakończył sezon z zerowym dorobkiem bramkowym.
• Dawid Kocyła - Z przedmieść Dortmundu na dalekie przedmieścia Tarnowa do Niecieczy... Tak należy opisać ostatni rok w wykonaniu młodego zawodnika. Po dobrym sezonie były wielkie nadzieje, a ostatecznie nie sprostał oczekiwaniom i w rundzie jesiennej prezentował się bardzo słabo, a na boisku zdawał się być pogubiony, w efekcie czego wiosnę spędził w Bruk-Bet Termalice. Mamy nadzieję, że Koci nie złoży broni i pokaże jeszcze, że ma umiejętności na europejski futbol.
• Anton Krywociuk - Gdy do Ekstraklasy trafiają reprezentanci krajów, niemal z miejsca stają się ważnymi zawodnikami i mówimy tutaj nawet o takich kadrach jak Łotwa czy Litwa. Do Płocka trał reprezentant Azerbejdżanu, a jakby tego było mało mistrz tego kraju. Po tytuł sięgnął z Neftçı Baku, notując 21 meczów w poprzednim sezonie. Czy należało mieć spore oczekiwania? Zdecydowanie tak, tymczasem Anton nie dawał nic, by przekonać nas, że jest lepszy czy pewniejszy od borykającego się ze swoimi problemami Jakuba Rzeźniczaka, a jakby tego było mało, to i Adam Chrzanowski, który trafił do nas na wypożyczenie zimą, zdawał się być pewniejszym graczem od Azera.

Najlepszy transfer
Nie zawsze warto oceniać ruchy kadrowe po jednym sezonie. Częściej zawodnicy potrzebują chwilę dłużej, by wystrzelić i wkomponować się w zespół, ale jednak wypada ocenić też nowych graczy, którzy przyszli do zespołu. Tych ruchów nie było dużo, ale byliśmy w stanie wybrać trzech najlepszych i trzech najgorszych.

• Łukasz Sekulski - Komentarz zbędny. Laurkę pisaliśmy w poprzedniej nominacji
• Damian Warchoł - Na początku sezonu nasz najlepszy zawodnik i strzelec. Robił dużo zamieszania i potrafił znaleźć się tam, gdzie trzeba. Wielka szkoda, że dopadła go kontuzja, która wykluczyła go z gry na dłuższy okres. Na boisku pojawił się na dłuższy czas ze Stalą Mielec i pokazał, że w nowym sezonie ponownie może być wiodącą postacią.
• Dominik Furman - Długo zastanawialiśmy się nad trzecią kandydaturą i wybór ostatecznie padł na Furmiego, którego po pierwszej rundzie uznaliśmy za...najgorszy transfer. Zakładaliśmy wówczas jednak, że sytuacja może się zmienić, a taki stan rzeczy nie odpowiada samemu Dominikowi. Ostatecznie postanowiliśmy dać go do tej listy "na zachętę". Wiosną jego gra zaczęła ulegać poprawie, prezentował się coraz lepiej i nieraz był postacią, która najbardziej harowała na boisku. Na liczby się to póki co nie przełożyło, ale też sam zawodnik grał nieco niżej.

Nieudany transfer

• Anton Krywociuk - Tak jak w przypadku Sekula, tak i tutaj nie musimy się powtarzać. Argumentację podawaliśmy wyżej.
• Damian Węglarz - Rezerwowy bramkarz Jagiellonii, przychodząc do Płocka, również nastawiony musiał być na rolę zmiennika, a jak pokazał czas, nie działo się tak bez powodu. Damian zagrał w spotkaniu pucharowym z Koroną, a następnie w końcówce sezonu w dwóch meczach. Nie pokazał nic nadzwyczajnego, a w dodatku przyczynił się, najbardziej, do utraty gola z Wartą Poznań, oddając piłkę rywalom. Kompletnie niepotrzebny transfer.
• Radosław Cielemęcki - To chyba nasza najmniej pewna propozycja ze wszystkich kategorii, ale kogoś musieliśmy dobrać. Owszem, Radek, chociaż był w kadrze Legii, głównie ogrywał się w trzecioligowych rezerwach, dlatego nie można było mieć wobec niego większych oczekiwań, ale, naszym zdaniem, nie pokazał nic wielkiego na boisku, zestawiając to z liczbą minut, które na nim spędził. Z jakiegoś jednak powodu bardzo często wygrywał walkę o rolę młodzieżowca, dlatego być może kryje się w nim jakiś potencjał, który będzie nam dane zobaczyć. Nie skreślamy!

Najlepszy mecz
Tak jak pisaliśmy o wzlotach i upadkach, tak należy też wymienić najlepsze i najgorsze mecze. Pora na te najlepsze w naszym wykonaniu.

• Pogoń Szczecin 1:2 Wisła Płock - Do Szczecina pojechaliśmy po wygranym, aczkolwiek bardzo słabym, meczu z Górnikiem Zabrze. W eksperymentalnym i osłabionym składzie zagraliśmy jednak bardzo dobre spotkanie i wywieźliśmy komplet punktów z terenu ówczesnego lidera.
• Wisła Płock 3:1 Górnik Łęczna - Koncert Nafciarzy, przełożony na przepięknej urody bramki. Graliśmy doskonale i nawet, gdy straciliśmy zawodnika, nie pozwoliliśmy przeciwnikom na wiele.
• Wisła Płock 1:1 Raków Częstochowa - Sezon to nie tylko wiosna. Za najlepszy mecz jesieni uznaliśmy pół roku temu spotkanie z Rakowem, które nie zakończyło się naszą wygraną, ale pokazaliśmy w nim naprawdę ładny i ofensywny futbol. Wydaje nam się, że to spotkanie zasługuje na docenienie.

Najgorszy mecz
Przegranych meczów w kiepskim stylu było naprawdę sporo, ale trzeba jeszcze wziąć pod uwagę klasę rywala i okoliczności.

• Wisła Płock 0:3 Warta Poznań - Po porażce z Bruk-Betem Termalicą, mieliśmy zrehabilitować się u siebie z Warciarzami. Tak się nie stało. Zagraliśmy jeszcze gorzej, a najlepszym podsumowaniem jest to, że jedyny celny strzał oddaliśmy przy próbie lobu Sekulskiego z połowy boiska.
• Cracovia 3:0 Wisła Płock - Gdy wydawało się, że po meczu z Wartą już gorzej być nie może, w kolejnej serii zmierzyliśmy się z Cracovią... Nawet nie ma co więcej napisać o tym spotkaniu i naszej postawie.
• Górnik Łęczna 3:2 Wisła Płock - Tak jak poprzednio, tu również wskażemy jeden mecz z rundy jesiennej. Może nie był on taki najgorszy pod względem gry, ale do dziś nie wiemy, jak byliśmy w stanie to przegrać.

Na koniec postanowiliśmy wystawić noty naszym piłkarzom. W skali 1-5, gdzie 5 jest oceną najlepszą, a 1 najgorszą. Nie wzięliśmy uwagę zawodników, którzy występowali w jednym lub dwóch spotkaniach - wyjątkami są Tomasz Walczak i Luka Šušnjara, którzy zagrali odpowiednio w ośmiu i czterech meczach, ale jednak zebrali niewiele minut. Jesteśmy ciekawi waszych opinii! Zanim oddacie głosy, w galerii znajdziecie podstawowe statystyki piłkarzy!

Bartłomiej Gradecki

Krzysztof Kamiński

Damian Węglarz

Marcel Błachewicz

Anton Krywociuk

Jakub Rzeźniczak

Adam Chrzanowski

Damian Michalski

Damian Zbozień

Kristián Vallo

Piotr Tomasik

Aleksander Pawlak

Dušan Lagator

Dominik Furman

Fryderyk Gerbowski

Filip Lesniak

Damian Rasak

Mateusz Szwoch

Rafał Wolski

Radosław Cielemęcki

Luka Šušnjara

Jorginho

Dawid Kocyła

Damian Warchoł

Patryk Tuszyński

Marko Kolar

Łukasz Sekulski

Tomasz Walczak